De reis en eerste indrukken
Door: Samantha
Blijf op de hoogte en volg Samantha
26 Februari 2015 | Suriname, Paramaribo
Op dit moment zit ik lekker buiten in 30 graden, met mijn laptop op schoot. Het is hier nu 10:45 uur, en ik heb dus net mijn eerste nacht er hier opzitten.
De reis viel me alles mee! Het was de eerste keer dat ik zo lang ging vliegen. Negen uur klonk heel erg lang, maar toen we gingen landen dacht ik: '' Nu al? '' Ik had het nog wel een paar uur kunnen volhouden en dat terwijl ik gedurende de vlucht niet eens geslapen heb. Ik had dan ook wel erg geluk, want de stoelen naast mij waren leeg, dus ik had alle ruimte! Bij het inchecken kon ik geen stoel aan het raam of gangpad meer kiezen, dus ik verwachtte dat het vol was. Maar het vliegtuig was juist lang niet volgeboekt. Het had te maken met de gewichtsverdeling, doordat er zo veel lege stoelen waren. Na het opstijgen mocht er wel verplaatst worden en nam ik twee stoelen in gebruik, totaal niet vervelend.
Tijdens de vlucht kregen we twee keer avondeten. De eerste keer al toen we net onderweg waren, en het dus eigenlijk lunchtijd was. Het eten was wel heel erg lekker. Een broodje als voorgerecht, rijst met kip als hoofdgerecht en chocolademousse als toetje had ik de eerste keer. Naast de twee warme maaltijden kwamen ze zo'n beetje ieder half uur langs met drinken (fris, wijn/bier, thee/koffie) en af en toe met tussendoortjes. Je hoefde dus absoluut geen honger of dorst te hebben.
Verder hoefde ik dus niet over mensen heen te klimmen als ik even wilde lopen of naar het toilet wilde, want de stoelen waren gewoon vrij naast me. Ik heb me vermaakt met film kijken, muziek luisteren, lezen, en de tijd vloog dus voorbij.
Eenmaal geland kwam ik een Nederlandse vrouw tegen, die ook in hetzelfde vliegtuig zat. (Tot die tijd was ik er nog van overtuigd dat ik de enige niet-Surinamer in het vliegtuig was) Zij kwam vaker in Suriname en wist van alles te vertellen. In Nederland is zij ook lerares, dus ook over het onderwijs wist zij veel hier. Het was leuk dat ik haar tegenkwam en kon kletsen, want het duurde zo'n anderhalf uur in de rij bij de paspoort controle. Eenmaal daar doorheen stonden de koffers er al, dus daar hoefde ik niet meer op te wachten.
Ik werd opgehaald door iemand die met een bordje met mijn naam erop klaar zou staan. Ik kom hem eerst niet vinden en werd letterlijk door elke Surinamer en taxichauffeur aangesproken. Ik viel ook nogal op als enige blonde uit het hele vliegtuig. Na lang zoeken had ik hem eindelijk gevonden. Het bordje was namelijk een klein afgescheurd stukje papier. Ik wilde er een foto van maken , maar toen hij mij zag was het 'bordje' al een propje papier. Het eerste wat hij vroeg was om samen een biertje te drinken. Ik bedankte vriendelijk en nam maar fris, waardoor hij dat ook nam. Als tweede kreeg ik de autosleutels in mijn hand en zei hij dat ik moest rijden. Ook dit voorstel heb ik maar vriendelijk afgeslagen. Het stuur zit natuurlijk aan de andere kant, waardoor je met links moet schakelen, en er wordt links gereden. Het eerste moment in Paramaribo, moe na een lange vlucht, meteen zo'n eind rijden leek me niet het slimste idee van Nederland. (Slimste idee van Suriname, in dit geval.) Dus hij ging toch zelf rijden. Het verkeer is chaotisch hier en het is echt wie het eerst komt gaat eerst. Waardoor iedereen heel hard rijdt (100 op 50 wegen) en naar elkaar toetert. Het was wel leuk dat ik overdag aankwam, want met de autorit kon ik al veel zien! (Dingen als zo'n ouderwetse gele schoolbus tegengekomen) Ik kwam wel aan in de stromende regen, dat was een minpunt. Gelukkig zit ik nu lekker in de zon.
Eenmaal bij mijn huis aangekomen heb ik de meeste huisgenoten ontmoet. Het is hier heel gezellig! Ik moest wel m'n best doen om wakker te blijven, want om 20:00 u wilde ik echt naar bed. (Moe na een lange reis, en eigenlijk was het voor mij 00:00) Uiteindelijk is het wel gelukt om tot half twaalf lokale tijd op te blijven, en heb ik daarna heerlijk geslapen! Het bed ligt oké, en er is airco in de slaapkamer, dus dat is prima uit te houden. Ook heb ik mijn eigen douche & wc. Dus alleen de keuken is gedeeld. Iedereen is op dit moment op stage, dus het is hier heel rustig. Ik heb druk met muggen doodmaken met de elektrische vliegenmepper. Verder heb ik op hele grote krekels en salamanders na nog niet veel (enge) beesten ontmoet.
Vanmiddag ga ik met de fiets (ja, ik heb hier ook een fiets!) de stad een beetje verkennen, en praktische dingen regelen. Als Surinaams geld, een stekker voor hier in het stopcontact, een Surinaamse simkaart, boodschappen etc. Ook komt de huisbaas nog spullen langs brengen omdat er van alles mist in mijn kamer, zoals een koelkast bijvoorbeeld, wat hier met dit weer wel erg handig is om te hebben.
Morgenochtend om 8 uur ga ik kennis maken op stage. Morgen moet ik dus meteen vroeg op. Daarna nog lekker weekend, en vanaf maandag echt beginnen! De eerste indrukken zijn tot nu toe positief, het is hier mooi, erg lekker weer, en het is bij mijn huis erg gezellig! Ik ben benieuwd naar mijn stage!
xxxxx
De reis viel me alles mee! Het was de eerste keer dat ik zo lang ging vliegen. Negen uur klonk heel erg lang, maar toen we gingen landen dacht ik: '' Nu al? '' Ik had het nog wel een paar uur kunnen volhouden en dat terwijl ik gedurende de vlucht niet eens geslapen heb. Ik had dan ook wel erg geluk, want de stoelen naast mij waren leeg, dus ik had alle ruimte! Bij het inchecken kon ik geen stoel aan het raam of gangpad meer kiezen, dus ik verwachtte dat het vol was. Maar het vliegtuig was juist lang niet volgeboekt. Het had te maken met de gewichtsverdeling, doordat er zo veel lege stoelen waren. Na het opstijgen mocht er wel verplaatst worden en nam ik twee stoelen in gebruik, totaal niet vervelend.
Tijdens de vlucht kregen we twee keer avondeten. De eerste keer al toen we net onderweg waren, en het dus eigenlijk lunchtijd was. Het eten was wel heel erg lekker. Een broodje als voorgerecht, rijst met kip als hoofdgerecht en chocolademousse als toetje had ik de eerste keer. Naast de twee warme maaltijden kwamen ze zo'n beetje ieder half uur langs met drinken (fris, wijn/bier, thee/koffie) en af en toe met tussendoortjes. Je hoefde dus absoluut geen honger of dorst te hebben.
Verder hoefde ik dus niet over mensen heen te klimmen als ik even wilde lopen of naar het toilet wilde, want de stoelen waren gewoon vrij naast me. Ik heb me vermaakt met film kijken, muziek luisteren, lezen, en de tijd vloog dus voorbij.
Eenmaal geland kwam ik een Nederlandse vrouw tegen, die ook in hetzelfde vliegtuig zat. (Tot die tijd was ik er nog van overtuigd dat ik de enige niet-Surinamer in het vliegtuig was) Zij kwam vaker in Suriname en wist van alles te vertellen. In Nederland is zij ook lerares, dus ook over het onderwijs wist zij veel hier. Het was leuk dat ik haar tegenkwam en kon kletsen, want het duurde zo'n anderhalf uur in de rij bij de paspoort controle. Eenmaal daar doorheen stonden de koffers er al, dus daar hoefde ik niet meer op te wachten.
Ik werd opgehaald door iemand die met een bordje met mijn naam erop klaar zou staan. Ik kom hem eerst niet vinden en werd letterlijk door elke Surinamer en taxichauffeur aangesproken. Ik viel ook nogal op als enige blonde uit het hele vliegtuig. Na lang zoeken had ik hem eindelijk gevonden. Het bordje was namelijk een klein afgescheurd stukje papier. Ik wilde er een foto van maken , maar toen hij mij zag was het 'bordje' al een propje papier. Het eerste wat hij vroeg was om samen een biertje te drinken. Ik bedankte vriendelijk en nam maar fris, waardoor hij dat ook nam. Als tweede kreeg ik de autosleutels in mijn hand en zei hij dat ik moest rijden. Ook dit voorstel heb ik maar vriendelijk afgeslagen. Het stuur zit natuurlijk aan de andere kant, waardoor je met links moet schakelen, en er wordt links gereden. Het eerste moment in Paramaribo, moe na een lange vlucht, meteen zo'n eind rijden leek me niet het slimste idee van Nederland. (Slimste idee van Suriname, in dit geval.) Dus hij ging toch zelf rijden. Het verkeer is chaotisch hier en het is echt wie het eerst komt gaat eerst. Waardoor iedereen heel hard rijdt (100 op 50 wegen) en naar elkaar toetert. Het was wel leuk dat ik overdag aankwam, want met de autorit kon ik al veel zien! (Dingen als zo'n ouderwetse gele schoolbus tegengekomen) Ik kwam wel aan in de stromende regen, dat was een minpunt. Gelukkig zit ik nu lekker in de zon.
Eenmaal bij mijn huis aangekomen heb ik de meeste huisgenoten ontmoet. Het is hier heel gezellig! Ik moest wel m'n best doen om wakker te blijven, want om 20:00 u wilde ik echt naar bed. (Moe na een lange reis, en eigenlijk was het voor mij 00:00) Uiteindelijk is het wel gelukt om tot half twaalf lokale tijd op te blijven, en heb ik daarna heerlijk geslapen! Het bed ligt oké, en er is airco in de slaapkamer, dus dat is prima uit te houden. Ook heb ik mijn eigen douche & wc. Dus alleen de keuken is gedeeld. Iedereen is op dit moment op stage, dus het is hier heel rustig. Ik heb druk met muggen doodmaken met de elektrische vliegenmepper. Verder heb ik op hele grote krekels en salamanders na nog niet veel (enge) beesten ontmoet.
Vanmiddag ga ik met de fiets (ja, ik heb hier ook een fiets!) de stad een beetje verkennen, en praktische dingen regelen. Als Surinaams geld, een stekker voor hier in het stopcontact, een Surinaamse simkaart, boodschappen etc. Ook komt de huisbaas nog spullen langs brengen omdat er van alles mist in mijn kamer, zoals een koelkast bijvoorbeeld, wat hier met dit weer wel erg handig is om te hebben.
Morgenochtend om 8 uur ga ik kennis maken op stage. Morgen moet ik dus meteen vroeg op. Daarna nog lekker weekend, en vanaf maandag echt beginnen! De eerste indrukken zijn tot nu toe positief, het is hier mooi, erg lekker weer, en het is bij mijn huis erg gezellig! Ik ben benieuwd naar mijn stage!
xxxxx
-
26 Februari 2015 - 15:12
Petra:
Nou dat klinkt goed! En een goed begin is het halve werk :-)
Nu nog een positieve stage kennismaking morgen en jij gaat een supertijd hebben! xxxx -
26 Februari 2015 - 15:16
José :
Zo dat klinkt allemaal hartstikke goed en gezellig. Ik ben heel erg benieuwd naar je stage.
Veel plezier en genieten -
26 Februari 2015 - 15:23
Astrid:
Hoi Sam, dat klikt allemaal helemaal net verkeerd, en een buitje regen op zijn tijd is helemaal niet erg als het 30 graden is, vraag maar aan je moeder ;-))
Spannend hoe het morgen op je stageplek is, maar dat komt vast goed. We lezen het allemaal wel, geniet er vooral ook van!! Dikke xx As en Ger -
26 Februari 2015 - 17:43
Linnie:
Im looking forward to the nexxt blog!
Je krijgt het harstikke gezellig daaro:)
Veenendaals, XJE
-
26 Februari 2015 - 19:06
Marike:
Hee Samantha! Fijn om te horen dat je goed bent aangekomen! Klinkt goed tot nu toe :) veel succes morgen met de kennismakimg maar dat komt vast goed. X Marike -
02 Maart 2015 - 21:51
Liesbeth:
Hoi Samantha!
Wat leuk om jouw reisverslag te lezen! En wat een ervaring.....!Geniet er van en beleef elke dag bewust want de tijd vliegt vast voorbij!
En heel veel foto's maken natuurlijk!
Sanne heeft vandaag haar inentingen gehaald, het viel wel een beetje tegen maar ze heeft het er allemaal graag voor over, want ze telt de dagen af! :))
Groetjes en een hele fijne tijd daar!
Liesbeth
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
